Pastorale zorg als oecumene. Omgaan met spirituele diversiteit in het pastorale beroep

Samenvatting

Oecumenische ontmoetingen in het werk, met pastoranten of met collega’s (christen of niet) zorgen ervoor dat het pastorale werk zich voltrekt in een spiritueel plurale omgeving; meer dan het ‘gewone’ gemeentepastoraat. In dit artikel gaat het om die ‘spirituele diversiteit’, het kenmerkende van het pastoraal werk in een oecumenische, multi-religieuze en seculiere omgeving. De stelling in dit artikel is dat pastoraal werk in een spiritueel diverse omgeving een gestalte is van oecumene. Eerst verken ik het pastorale werk ‘buiten de muren van de kerk’, vervolgens ga ik in op het toch wat vage begrip ‘spirituele diversiteit’. Daarna gaat over de vraag wat dit betekent voor de (kerkelijke) zending van de pastor. Eén en ander wordt geïllustreerd aan de hand van het pastorale werk binnen de krijgsmacht, als één van de manieren waarop pastoraat als oecumene gestalte krijgt. Aan het eind van het artikel keer ik terug bij dat wat wel de ‘gewone’ gemeente wordt genoemd. Is veel van wat in deze bijdrage naar voren komt ook niet van toepassing op de christelijke gemeente?